نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد معمارى گرایش بازسازى، دانشکده معمارى و شهرسازى، دانشگاه شهید بهشتى
2 گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه فنی و حرفهای
چکیده
سیل نکا در بامداد روز ۵ مرداد ۱۳۷۸ در پی بارندگیهایی که از روز پیش در شهر نکا آغاز شده بود، به وقوع پیوست. بارندگی شدید منجر به بالا رفتن سطح رودخانه نکا و در نهایت طغیان رودخانه مذکور که از میانه شهر عبور میکند گردید. در این سانحه حدود 80 نفر از حاشیهنشینان جان خود را از دست دادند. بعد از این واقعه و در دوره بازتوانی بنیاد مسکن استان مازندران، زمینی به مساحت حدود 10300مترمربع معروف به باغ عرب در حومه شهر خریداری نمود و به بازسازی مسکن و انتقال سیلزدگان به این منطقه پرداخت. با توجه به گذشت زمان قابل توجهی از سیل نکا و اتمام بازسازی در منطقه، امکان ارزیابی سیاستها و برنامههای بازسازی در جابجایی حاشیهنشینان و نمود کالبدی آن وجود دارد. به نظر میرسد در مسئله جابجایی سیلزدگان نکا در سال 1378 به باغ موسوم به «عرب» سیاست دولت سیاست حمایتی بوده است که منجر به ساختوسازهای غیراصولی و ناقص در منطقه شده است. در این پژوهش بررسی و مقایسه مبتنی بر روش کیفی و برای تجزیهوتحلیل از جدول SWOT کمک گرفته شده است. روند تغییرات مسکن، عوامل مؤثر بر آنها و شناخت از چگونگی برآوردن این نیازها بخشی از اهداف پژوهش است که با تکمیل پرسشنامه از طریق اهالی حاصل میگردد. مصاحبه، انجام مطالعات میدانی، مطالعه اسناد و مدارک کتابخانهای و مصاحبه عمیق با مسئولین روشهای دیگر جمعآوری اطلاعات در این پژوهش میباشد. تدوین و گردآوری مبانی نظری حاکم بر پژوهش عمدتاً از طریق مطالعه متون مرتبط و جمعآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانهای و منابع اینترنتی و ارتباط با مراکز علمی و تحقیقاتی فعال امکانپذیر میباشد. شواهد نشان میدهد تجمیع حاشیهنشینان در یک منطقه، با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی آنان پیش از سیل، محلهای فقیرنشین را به وجود آورده است که شاخصهای فقر و محرومیت در طول این چند سال تداوم پیدا کرده است. این امر باعث فرسودگی فیزیکی بافت بنا به دلایل عدم رسیدگی، تعمیر، نگهداری و نادیده گرفتن اصول اولیه ساختوساز گشته است.
کلیدواژهها