نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه
2 گروه جغرافیای دانشگاه مراغه
چکیده
شهرنشینی از خصوصیات بارز جهان امروز است و اکثر جمعیت دنیا در شهرها ساکن هستند. بیشتر شهرها و مراکز سکونتگاهی در مکانهایی بنا شدهاند که در معرض انواع مخاطرات طبیعی و یا مخاطرات انسانی بر اثر دخالتها و پیشرفتهای تکنولوژی بشری قرار دارند که این چالشی اساسی در دستیابی جوامع شهری به توسعه پایدار میباشد. نگرشی که تا به امروزه در برنامهریزی شهری و مدیریت بحران در برخورد با سوانح وجود داشته نگرش مقابلهای و کاهش آسیبپذری بوده است، در حال حاضر رویکرد تابآوری دیدگاه جدیدی است که به جای تمرکز بر کاهش آسیبپذیری و نگاه مقابلهای به افزایش تابآوری و انعطافپذیری شهرها در برابر مخاطرات طبیعی و انسانی تأکید می-کند. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی میباشد. برای انجام تحقیق از تحلیل پرسشنامهای که توسط 40 نفر از خبرگان و متخصصان شهری تکمیل شده استفاده شد.نتایج نشان میدهد که شهر ارومیه به لحاظ تابآوری اجتماعی و زیرساختی در حد نسبتاً مطلوب قرار دارد اما از نظر تابآوری نهادی- مدیریتی، اقتصادی و کالبدی- محیطی دارای وضعیت مطلوبی نیست. در مجموع تابآوری کلی شهر ارومیه از نظر متخصصان پایینتر از حد مطلوب میباشد، بهطوری که مقدار محاسبه شده تابآوری کلی شهر ارومیه 94/2 کمتر از حد مبنا (3) است. و بر اساس آزمون رگرسیون گام به گام از میان مؤلفههای تابآوری شهر ارومیه شاخص اجتماعی بیشترین تأثیر را در تابآوری شهر ارومیه داشته و شاخص زیرساختی کمترین تأثیر را داشته است.
کلیدواژهها