امروزه یکی از پدیدههایی که بر کالبد، اقتصاد و فرهنگ یک شهر اثرات انکارناپذیری میگذارد سکونتگاههای غیررسمی و خودرو میباشد که غالباً به صورت محلههای شهری، مدیریت شهر را برای به رسمیت شمردن و دادن خدمات یا عدم آن با چالش مواجه نموده است. لذا هدف تحقیق حاضر تبیین آسیبپذیری در محلات حاشیهنشین شهر ارومیه بوده است. تحقیق حاضر با توجه به هدف آن از نوع تحقیقات کاربردی بوده و با توجه به روش انجام کار، از ماهیتی توصیفی- تحلیلی برخوردار میباشد. برای تحقق هدف، پس از مطالعه منابع مختلف، تعداد 12 شاخص براساس نظرات نخبگان برای شهر ارومیه انتخاب شده و محاسبه وزن شاخصها براساس روش بهترین- بدترین در نرمافزار GAMS انجام شده است. بیشترین وزن بدست آمده مربوط به شاخص دسترسی به معابر اصلی و کمترین وزن مربوط به تعداد افراد آسیبپذیر بوده است. عملیات رقومیسازی، ویرایش نقشهها، تهیه پایگاه داده، استانداردسازی شاخصها براساس هدف تحقیق و نیز تحلیل آنها در نرمافزار GIS انجام گرفته است. در گام بعدی وزن بدست آمده از روش بهترین- بدترین در هر یک از شاخصها ضرب شده و در نهایت با بکارگیری جمع وزنی به ترکیب شاخصها جهت تبیین آسیبپذیری در محلات حاشیهنشین شهر ارومیه پرداخته شده است. نتایج سنجش آسیبپذیری محلات حاشیهنشین شهر ارومیه براساس ترکیب شاخصهای وزندار مبتنی بر مدل CODAS بیانگر آن است که محلات اسلامآباد، حاجیپیرلو، کوی سالار، طرزیلو، دیگاله و دیزج سیاوش به ترتیب بیشترین تا کمترین میزان آسیبپذیری را به خود اختصاص دادهاند.