توسعه پایدار گردشگری روستاهای شهرستان نور مبتنی بر شناخت احساس امنیت ساکنین روستاها

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، مازندران، ایران

2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم‌شهر، گروه معماری، مازندران، ایران

3 دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه معماری، ، مازندران، ایران

چکیده

احساس امنیت در میان انسان‌ها از شاخص‌های حیاتی جهت نیل به توسعه است. چراکه احساس امنیت حالتی است که در آن افراد بیم و نگرانی نسبت به آزادی‌های مشروع خود نداشته باشند و حقوق خود را در مخاطره نبینند. امروزه رشد گردشگری و تردد افراد در مناطق گردشگرپذیر می‌تواند از عوامل کاهش احساس امنیت در جامعه میزبان به‌ویژه در مکان‌های کوچک مانند روستاها باشد. احساس امنیت در گردشگری روستایی به دو بخش احساس امنیت گردشگران و دوم احساس امنیت اهالی تقسیم می‌شود که شناخت هریک نیاز به مطالعه مستقلی دارد؛ ازاین‌رو همین دلیل در این مطالعه سعی شده احساس امنیت روستاییان در روستاهایی که هدف گردشگری هستند بررسی شود. بر این اساس هدف این پژوهش کاربردی و نوع آن از حیث روش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل 10 روستای هدف گردشگری شهرستان نور از دهستان‌های مختلف است. برای تعیین حجم نمونه از کل روستاهای نمونه، با استفاده از فرمول کوکران 161 نفر انتخاب گردید. روایی شاخص‌ها از طریق کارشناسان و پایایی نیز با آلفای کرونباخ تائید شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و برای رتبه‌بندی روستاها از مدل waspas و نرم‌افزار GIS استفاده شده است با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از مقایسه میانگین احساس امنیت در دو گروه زنان و مردان می‌توان بیان کرد که زنان نسبت به مردان احساس امنیت بیشتری دارند؛ اما درمجموع در هر دو گروه احساس امنیت پایین‌تر از حد متوسط 3 می‌باشد. همچنین با توجه به نتایج تحلیل عاملی گویه‌های برخورد با افراد مزاحم، امنیت خالی گذاشتن منزل در طول شبانه‌روز و رعایت موازین اخلاقی توسط گردشگر بیشترین بار عاملی را به دست آوردند. نتایج تحلیل فضایی تفاوت احساس امنیت در روستاهای نمونه نشان می‌دهد که روستای چمازکلا با امتیاز 0.371 دارای بیشترین و روستای بلده با امتیاز 0.291 دارای کمترین سطح احساس امنیت هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات